Umut Şiiri - Ruhan Karaelmas

Sıktılar mı seni, ağlattılar mı seni?
Üzüp bıraktılar, kırdılar mı kalbini?
Sen üzme kendini, hiç düşünme derdini.
Boş yere ağlama, göster o sevincini.

O karanlıkta umutsuz, yalnız mı kaldın?
Geçmişi düşünüp de maziye mi daldın?
Birisi gelip seni kurtarır mı sandın?
Sen böylece, oturup da beklersen yandın.

İki yüzlü insanları melek mi sandın?
Onlar sana bakıp da acırlar mı sandın?
Hiç bilmeden neden her yalana inandın?
Bu dünya fanidir, insanları haindir.

İnsanı eritenin, boğup da yok edenin,
Mum gibi söndürüp de mezara gömenin,
Hiç de sıkıntı olduğunu bilemedin.
Peki ya nedir zannettin? İşte kaybettin.

Dertli misin, üzgün müsün, takma kafana.
Davula vur patlasın, zurnayı çal oynasın.
Böyle gelmiş de böyle gider bu dünya.
Oyna da içinde hiç sıkıntı kalmasın.

Geçmiş geçmişte kalmıştır, düşünme bırak.
Üzüntüyü unut hayata umutla bak.
Geleceğe zevkli gözle adım at. Fakat!
Şeytana ve sıkıntılara uymayarak.