Düştüğün çukurdan ışığı görmektir umut
Yeniden doğmaktır, yeniden nefes almak
Bir şeylere inanmaktır bir şeyleri kabullenmek
Doğum gibi bu evrende bende varım demektir!
Ölüm gibi sonsuzluğa uzanmaktır
Anne gibi şefkat, baba gibi merhamettir.
Abi gibi korumak,kardeş gibi saygıdır.
Umut hayatın karanlık yollarında bir fenerdir.
Pasparlak alevine üflemedikçe hep seninledir...
Kayıt Tarihi : 2.8.2010 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunahan Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/02/umut-342.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!