Umut Şiiri - Ekrem Uçak

Umut ekmeğini geçirmiş ele
Bırakmaz bir türlü,söylem nafile
Gerçekleri anlatırsan kendine
Dinlemez ki seni benim umutlum.

İnanmış bin türlü safsatalara
Gece yorgansız yatsa
Zengin olabilirmiş hatta
Yarınını düşünmez benim umutlum.

Felsefi sözler söyler:
'Açlıktan ölen mi var'
İnsan sadace yer, içer, uyur mu?
Ali dayının ineği de aynı işi yapar(!)

Tatil desen, uyumak
Gezmek desen,yakışmaz.
Çalışır gece- gündüz
Kazma, küreksiz olmaz

Kraldan çok kralcıdır.
Söz söyletmez ağasına
Önünde iki büklüm
evinin ağası, benim umutlum

Hak hukuk deyince
Yanına varmaz
Senden akıllıdır kendi zannınca
Birazıcık darda kalınca ah vah eder benim umutlu.

Bilim senin neyine,
Teknik senin neyine
Başkaları üretsin
Sen bak ümitlerine.

Aya giden başkası,
Dağdaki tarla senin
Tıpta mucizeler var,
Şifada umut senin.

Ey umut uzaklaş insanımdan
Bırak kendi haline.
Belki artık uyanır
Gerçeğe damgayı ilk o vurur.