Umut Şiiri - Arif Toprak

umut

yoksul bir mahallemiz vardı
ve yoksul bir biz
üşüyorduk kimsesiz gecelerde
çıplak ağaç dalları vardı
ve üzerinde çıplak kuşlar
yas tutardı halimize
gizliden ağlarlardı
yine de ölümüne söylerdik sevda türkülerini
ve umutlu şiirleri

yoksul bir mahallemiz vardı
ve yoksul bir biz
inadına yürürdük sokakları
inadına büyürdük
gökten boşalan yağmura aldanmadan
inadına öpüşürdük
belki en acemileriydik
şaşırırdı geceler
kimi zaman çatlardı
bu çılgınlığa
bilmezdi göz bebeklerimizle
beslediğimiz o sonsuz yıldızların
bize yoldaş olduğunu
…

…
yoksul bir mahallemiz vardı
ve yoksul bir biz
yine de güneşi çıldırtan saçlarımız vardı
sarı sarı
sıcak sıcak
gece çıldırır
rüzgar kıskanırdı saçlarımızı
yine de güneşi emzirirdik

dediğim gibi
yoksul bir mahallemiz vardı
ve yoksul bir biz
bir gün emzirdiğimiz güneş
doğdu üzerimize
karanlıkları yok etti
daha da çoğalttı umudumuzu
dağlar davetiye gönderdi yüreğimize
hızla kentler aştık
ve çamurlu/barikatlı yollar
dağlar giyinmişti en güzel bayramlıklarını
hızla koştuk yüreğine yüreğine
o kardelen kokan
rengarenk çiçekler açan dağlara
bahar da konuktu
güneşte
işledik umudumuzu dağlara taşlara
sevincimizi gülüşümüzü bulutlara
sonra halaylar çektik
türküler söyledik
dağlara ışık yaktık geceleyin
özgürlük bizimle övündü

ocak/00