Umut Şiiri - Mahmut Cantekin

Kiralık kirli elleri,
Hangi hortumcudan almıştı acaba,
Kanlı emirleri...
Hangi zengin sofrasının yan tarafında,
Yağlı kemikleri yalamıştı dilleri...
Yürekleri kara kömür,
Beyinleri bitpazarında,
Uşaklığa adanmıştı ömürleri...

'Umut! '
Yüreğinde umut,
Yüreğinde vatan sevdası...
O küçük yüreğinde halkın,
O küçük yüreğinde halkının cefası...

Ey Güzel Oğul!
Haydi doğrul!
Yüreğimin başköşesi senin,
Gel kurul...

Sen!
Ne hırsızdın ne hain!
Ne dalkavuk 'bir sayın'
Ne de uşağıydın 'Amerikalı bayın'
Ülkeni sevdin,
Sevdin halkını...
Bilen bilir,
Kör olmayan görür,
Senin farkını...

Annen ağlar dövünür...
Bu yaralı yüreğim seninle övünür...
Kardan beyaz, beyaz kâğıttan aktın...
Sen aydın namuslu yanım,
Köroğlu, Dadaloğlu yani halktın...
Bir yıldız gibi,
Gecenin karanlığında yüreğimize aktın...
On dokuzunda tarih yazmaya kalktın...
Ne emir ne komut,
Unutturabilir seni...
Sen tarihe yazıldın 'UMUT'

22 Mayıs 2006