umutsuzluğumun son doruğında üzgün hallerim yine başımda uçuşuyor
yanlızlık acısının kavramını bilmez insanlar sayesinde içimde yeşeriyor
bir bakıma ögrenme derken bir bakıma bir yıkım ve azap oluyor
umut işte herşeyi güzel tadında ve yerinde istemek için direniyor
hırsım doruklarda ama hümanist duyguların en başında yüzüyorken
kapitalizmin pençesinde kendini esirleştirmiş soylu zannedenler
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta