umutsuzluğumun son doruğında üzgün hallerim yine başımda uçuşuyor
yanlızlık acısının kavramını bilmez insanlar sayesinde içimde yeşeriyor
bir bakıma ögrenme derken bir bakıma bir yıkım ve azap oluyor
umut işte herşeyi güzel tadında ve yerinde istemek için direniyor
hırsım doruklarda ama hümanist duyguların en başında yüzüyorken
kapitalizmin pençesinde kendini esirleştirmiş soylu zannedenler
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta