Umut... Şiiri - Arif Emrah Toyoğlu

salmış kederini ucsuz bucaksız bir oğlan
gümrükte doğmuş, büyümüş kısmetinde
gelmişte onyedi yaşına
bir de merhaba demişki
ihtiyar ihtiyar......
abes bir akşamüstü
her giden sefil gider demiş bıçakçı
yaşı yetmemiş daha kavramaya...
akıl ettiği, gördüklerinin kalıbı
oysa ki götürdükleri eşya nakli değil
babasının sevkiyatı...
umutsuzya oğlan
babasına benziyecek işte
Umut diye bir oğlu olacak
umutsuz doğacak..
hapishane dedikleri bu galiba...
bir giriyorsun içeri
herkez dışarı çıkıyor sanki
yapayalnız....
Umut'ların dünyası işte
dört duvar ve bir küçük pencere....