saçının deniz kokusu aldattı beni
gözlerinde maviyle birleşince
özgürlük sandım peşinden koşanı.
bütün umutlarımı da hayallerimde öldürdüm
ya sen, sen hiç doğmadın ki.
hayatın en acımasız yollarında karşılaştık ikimiz
sermayelerimizi birleştirsek
yinede bir hayal dahi kuramayız
umut etseydik;
hayatın çileli günlerini paylaşırdık
ne gerek var sevgili, umut bize acı verir
ikimizde özgürüz,
bedenlerimiz sevişe kalsın, biz yolumuza gidelim.
28.10.2000 Samsun/Atakum
Birkan DemirciKayıt Tarihi : 8.11.2005 11:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birkan Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/08/umut-212.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!