Umut Şiiri - Cihan Demir

Toplanacağız üçlü beşli birkaç bin kişi
Dönememek üzere çıkacağız yola
Bir akşamüstü başlarken yolculuğumuz
Geceyi ulaştıracağız sabaha

Gözlerimizde görünecek cesaretimiz
Her şeyi geride bırakacak kadar gamsız
Tek kendimizi düşünecek kadar bencil olup
Dönememek üzere çıkacağız yola

Bırakıp gideceğiz ne varsa ardımızda
Sevdiklerimiz çok kolay unutacak bizi
Bazıları yokluğumuzu bile anlamazken
Bazıları arama gafletinde bulunacak bizi

Merak edenler olacak nerdeyiz diye
Hastaneye adımızı soracaklar mesela
Bazıları üçüncü sayfasını karıştıracak gazetenin
Bazıları hemen bir haber kanalı açacak

Unutulacağız birkaç gün sonra en fazla
Nafile küçük arayışlardan kurtulacaklar
Çay içerken yada yakarken bir sigara
Unutulacağız bir daha hatırlanmamak üzere

Kimimizin yanında kürk mantosuyla madonna
Kimimiz tutunamadık hala bir dala
Ne önemi var? İşte burdayız
Yaşamsa yaşam, ölümse ölüm
Yaşamıda ölümüde yanımızda götüreceğiz

Ki birçok insana göre çoktan ölmüştük
Tabutta gömülmeye giden bir ölüden farkımız yoktu aslında
Ama şimdi yürüyoruz uzaklara
Ve ölüler yürüyemez biliyoruz hepimiz

Kaybettiğimiz umutlarımızı topluyoruz
Kırılan heveslerimizi onarıyoruz bir bir
Yıkılan hayallerimizi koyup cebimize
Uçurumdan atlar gibi hızlı
Kayboluyoruz sislerin içinde