Umut Şiiri - Saliha Öcal

İçi,terk edilmiş bir buğday tarlası.
Sararıp solmuş, başakta kalmış taneler.
Güz geçeli ay oldu,kederlendi sahibi.
Baharın tarla olacak, taneler don görmese.

Düşünce,buz tutmuş zemheri ayında .
Gün görmez olmuş,altındaki nebatlar.
Sıcak görse dahi sağlam olmuş temeli.
Eriyip su olacak,mart ayı gelirse.

Hayaller,zifiri karanlık gündüzlerde.
Gece hep âmâ,tutunarak ilerler mekanlarda.
Temkin telkin edermiş,engellere çarpanda.
Aydınlanacak gözleri sızan bir ışık görürse.

06.11.2024 Van/Edremit.