sivri dağların ıssız ve soğuk eteklerinde tanıştım umutla
yalnızlığın kadim dostluğunun ağır yaraları yavaşta olsa sardığını gördüm
kabuk tutmaz sandığım yar, yaradan tarafından işgal edildi
gönül bahçesinde yeşeren çiçekler
ve uçuşan kırlangıçlar tarafından lav edilen aşkın,
şimdilerde bir bataklıkta yeşeren umut ışığı paresi,
sivri dağların ıssız ve soğuk eteklerinde tanıştım umutla
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta