İnsan yaşamın yörüngesinde,
bazen yaptıklarına,
bazen yapamadıklarına üzülür.
Oysaki akıntının kendisini ne yana sürükleyeceğinden bihaber,
çaresizce asılır küreklere.
Varacağı ilk kumsalın adıdır umut.
Umut yaşayabilmektir.
Umut doğan güne göz kırpmak.
Şafağı selamlamak,
Geceyle kucaklaşmak.
Umut yaşayarak yaşlanabilmektir.
Umut son cemredir düşer toprağa.
Baharın kokusu siner her yana.
Umut kırılmış cam parçaları.
Canan olur aşkla dokunur cana.
Umut dokunduğum en kutsal mabed.
Kalplerin aynası, ışıktan nurdur.
Faninin ruhunda başlarken ebed.
Kıyametten sonra çalacak sürdür.
Umut gölgesidir kızıl alevin.
Sadece ısıtır, yakmaz zamanı.
Umut üçüncü gözüdür devin,
Hapsinde tutar en güzel anı.
Çağla çiçeğinin rengidir umut.
Hayaller soyut'tur, gerçekler somut.
Sen tatlı uykunda düşleri avut.
Umut feryat larla,boğuşan sükût.
Uğur Karakayacı
Kayıt Tarihi : 20.6.2023 20:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umut doğan güne göz kırpmak.
Şafağı selamlamak,
Geceyle kucaklaşmak.
Umut yaşayarak yaşlanabilmektir.
TÜM YORUMLAR (1)