Umut Şiiri - Tamer Arabacı

Yandığın yerdir bazen zamanın yaktığı an,
Tutuşmuşluğunla bilmeden sonunu.
Dağılırsın parça parça, ne kaldıysa yarınlardan.
Nasıl söylenir ki
Bilmem nasıl anlatılır…
Yaşamanın için için büyüyen korkusu.

İçtiğin ab-ı hayat olsa söndürür mü içinde koru?
Alacak nefes bulduğun her yerde aklında o soru;
Amacı huzur olanın neden çetindir yolu?
Aradığın cevap zamanın içindedir bazen hiç yaşamadığın.
Bekle ve gör bakalım olmazsa olmaz sonunu.

Değil mi ki inancımız gereği Yine de umuda muhalefet olmamalı.
Bin musibet olsa gelecek, akıllara binaen daima dik durmalı.
Hassas yüreklerimizle nihayetinde insanız, şer olanı çağırmamalı.
Vuslat cümlenin sonunda noktadır bazen bize bu boyuttan son kalan.
İşte o vakit yeni cümleler kurulmalı.

Yani başladığın andır bazen zamanın bittiği an.
Nasıl olduğunu bilmeden doğduğunu.
Yeniden, sil baştan…Aldığın güç ile varlığından.
Nasıl denir ki
Bilmiyorum nasıl anlatılır…
Ölmelerin karşı koyulamaz umudu…