Umut Şiiri - Serhat Sümer

1
Belki de bulutlar
Bizden yanadır
Elma şekerlerimizi elimizden düşürdüğümüzde
Tavşana benzettiğimiz bulutlar...
Yani
Yüzü güldüğünde çocukluğumuzun
Bembeyaz papatyalar gibi
Önümüze serilirler
Bize bir gülüşlük sonsuzluk verirler

Hani el ele tutuştuğumuzda
Ağlayan bulutlar
Sırılsıklam bir sessizlikte
İçi boşalır bir anda kalbimizin
Şimşekler çakar kızdıklarında
Sustuklarında
Okyanus olurlar...

2
Ve güneşte bizdendir
Tam da katranlaşmaya başlarken karanlık
Her şey bitti derken
Sürgülerken umudun nizamiye kapısını
Tarihten gelen bir kahraman gibi
Doğuverir acının üstüne
Her şey gülücük saçar
Aralarız gözlerimizi
Birde bakarız ki
Silinip gitmiş gölgeler
Belki farkına bile varmayız
Oysa ne kadar kolaymış deriz
Yenmek kederi
Ve güneşe bir selam göndeririz
Martılarla...

3
Çiçeklerde bizdendir
Ağaçlar ve kuşlar
Bir gülüşümüz için serilirler ayaklarımıza
Buradayız derler, sizin için
Duymayız
Kolaydır gözyaşına teslim olmak
Sırtımızı döneriz umut saçan ne varsa
Işıklarına aldanırız gecenin
Öpüp koklaşırken kainat
Biz yaşlanırız yaşamın yokuşlarında
Bir döşeğe sarılırız
İçimizde gam
Ölüm bizdendir...