Umut Şiiri - Nazım Hikmet Eskibatman

Siyah beyaz hatıralar geride kaldı,
Rengini bulacak bir arayışın içindeyim,
Maviyi çok severim,
denizin mavisini,
Yeşilini ormanların
Ve umudun rengini.

Kayıplarımız oldu,
yıllar esir aldı umudu,
Umut hep çıktı topraktan,
depremden,
enkazdan.

Kimi sessiz kimi gözyaşı ile
Kimi haykırır yüzündeki acıyı
Bir el tutmanın ne kadar iyi geldiğini
Bir sen bilirsin.

Bizim olanı iste,
Senin olanı hakket,
Yakılmış, yıkılmış bir dünyadan geldin yeniden,
Yenilen,

Şimdi hasret kaldığın umuda koş.