Umut Şiiri - Sedat Döleksöz

Bazen yürüyerek dünyayı arşınlamak
Geçer İçimden
Bazen yaşamaya bile erinirim
Dünyayı sırtında taşıyan umutlarım olmasa
Gelmez içimden uyanmak bahara

Uykumun en katran yerinde başlar
Bembeyaz kar tazeliğinde heveslerim
Bir başladı mı fırtınalı yolculuklar
Kıyıya vuramaz dalgalar sandalımı
İnadına pençeleşir dururum
Hayatla

Boşluktayım
Kimsenin ulaşamadığı yerde bedenim
Gelip geçen gemilere el bile sallamıyorum
Kurşun gövdemle suyun üstünde
Batmaya inat bekliyorum

İçimi buz kesen korkularım da var
Alev alev yakan cesaretim de
Bir yanda gül bir yanda diken
Bir yanım aşk bir yanım kahır
Hangisi öldürse beni
Çıkmaz sesim

Tortulanmış günün akşamında
Keder yüzlü aya bakarak
Acısını umutla bastırdığım çayı
Kirli ve hüzünlü bardakta içmek
Gerçeği unutturur bana

Hayat hep alacaklı
Her bir yanımda borcumu tahsil
Etmek isteyen cellatlar
Önüm, iki adım sonra ölüm
Arkam, beni itmeye hazır
Bir yığın yamyam
Atlasam kimse tutmaz iyiliklerimden

Hep şiirlerde kaldı dumansız ülke
Hep masal ülkesinde güzellikler
Dünyayı çirkin etti insanoğlu
Nasıl taşar parmaklarda su
Hangi yeşil elime bulaşır
Kuru dalları bırakıp öteye
Yaş dalları bile yakanlar var

Umudum bir karıncanın yüreğinde
Hiç durmayan depremlerde bile
Bekliyorum felahı
Dünya elbet duracak
Yıldızlar düşecek yere
O zaman yerle gök arası hayallerim
Bir kağıt gibi dürülecek
Ferman olup herkese haykıracağım.