Umut sönmüş gözlerimde...
Aynalar öyle söyledi , dün gece yarısında
Yoksa rüzgardan mı ; lütfen dürüst ol ,
Oysa ki soğuk bedenime gün ışığı uğramaz
Küsmüş olmalı , ne yaptım ki ; bilmiyorum
Bilemiyorum , su birikintisi olan ellerimle
Umudumu kaybettim sanırım...
Zerrelerin kavrulduğu okyanus çölünde
Samimiyetten bahsetsene ona
Dört ayaklı masayı anlat , marangoz gibi
Geceye koşan yıldızların yorgunluğunu
Mavi bir mendile koy ve sakla pürüzlerinde
Umudumu yitirdim sana nasıl döneceğim ?
Bunu bir rüyaya terkedebilirim ...
Uyanınca tabir ederim kendimce , kahvaltıda
...Peki gözlerimi kapatsam bilmiyormuş gibi yapsam
Olmaz mı ? Nasılsa yol uzun , kilometrelerce kaldırım var
Belki ... belki de kaybettiğim şey sendedir , ne dersin ?
Kayıt Tarihi : 19.8.2022 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!