Umut; bugünden yarına değil
yarınlardan bugüne kalan en büyük hazinendir.
Umuttur,gökyüzüne dağılan sınırsız maviliğin boyası
Umuttur,yeryüzüne sevinçle giydirilen bahar yeşilinin sırrı.
Umut olduğu sürece;
Masmavi, bembeyaz
Yemyeşil ve rengarenksindir yaşamın her bir karesinde.
Umudunla sıyırırsın gecenin içinden şafağı,
Umudunla ayırırsın ölümün karanlığından
yaşama dokunan her aydınlığı.
Umudunu kaybettiğin anda belki yaşam bitmez
fakat yolun ve yolculuğunun anlamı biter.
Rengi soluklaşır herbir yaşam karenin.
Hayata karışamadan,
yarınlara akıp gidemeden
olduğun yerde dönüp dolaşıp kendine dolanırsın.
Gördüğün,işittiğin ve dokunduğun her şey
geçmişten kalan eskiye dair anlardır.
Etrafında karartılmış ve kapatılmış pencereler,
İçinde uçuruma açılan boşluklar ile
tel örgülerde kendini dipsiz kuyulara mahkum edersin.
Issız,
Sessiz ve de kimsesiz kalırsın kendi alaca karanlığında.
Kayıt Tarihi : 1.6.2022 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Amma ve lakin
Nietzsche de “umut en büyük kötülüktür, işkenceyi uzatır” demiş
Altı boş ve desteksiz olmamalı…
Tebrikler
Kesinlikle,Bekir Bey.
Umut , insanın kanadıdır. Kuşlar misali umutlarıyla kanatlanıp uçar insan. Nasıl ki kuşlar kanatlarından vurulunca uçamıyorsa insanlar da umutlarından vurulunca uçamaz.
Boş umut da boşluğa atılan adım gibidir. Atarsın adımı sonrası uzunca bir boşluk ve o boşlukta kaybolmuşluk.
Yorumunuz için teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)