Umut Şiiri - Musa Düzen

Ölmese
Öldürmese
Hep bir uçurum kenarı
Hapseder
Bir cam kenarı yalnızlığına

Yolları göğsünden vuran
Tefrikacı
Kayın ağaçlarının
Kahkahalarında
Kimsesizlik
Yüreğime bir sis gibi çöker

Savrulurken
Düşlerin düşkünlüğünde
Henüz yok
Günahların ağırlığı
Omuzlarda

Düşler için
Sarı Öküz verilirken
Yıpranmış bakkal defteri gibi kabarır
Günahlar

Diri diri gömülür
Düşler, umutlar...

Kayığa binen
Gecede
Tövbe beklerken günahlar
Döner kemandan başımız
Sonra uzar şarkılar