Şu viran kulübe de bir zamanlar
Yaşardı zavallı, garip ihtiyar
Çatık kaşlarıyla gözlerini ufka dikerdi
Bir umut gözlerinde “Elbet gelecek derdi.”
Kışı, yazı, geceyle gündüzü birdi.
Vaktini uzaklara bakmakla geçirirdi.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta