Umut Şiiri - Yusuf Çatal

Narin bir buluttan emzirilmişti umut
Bulut sırra kadem bastı tenler kerbela
Cennet asa bekliyorduk her yanda bela
Kim yeşertecek şimdi kır çiçeğimi?
Kim geri getirecek düş meleğimi?

Bizimkisi umudu bulma umudu
Ne bilelim çarmıha germişler meğer
Belki göğe yükselmiş geri dönmemiş
Bilmem ki nasıl sıcak ruhu olmayan ceset?
Kim diriltecek şimdi Lokman hekimi?

Hangi kahırda pinhan bir sokum hayat
Maskelerin ardında me’yus mevtalar
Bu şehrin ayazında ölür pupalar
Kim ısıtacak şimdi donmuş elimi?
Kim uçuracak şimdi kelebeğimi?