Umut Şiiri - Ahmet Emin Koyuncu

Hani böyle kendini kaybetmiş olursun ya
Ne yaptığını , ne dediğini , ne hissettiğini hiç anlamazsın
Dünyadaki hiçbir şeyin bi önemi kalmaz senin için
Tam anlamıyla bitirmişsindir her şeyi kafanda
Sonra bir ışık belirir , bir umut..
Kaybedecek neyim var diyerek uzanırsın o ışığa
Yaklaştıkça fark edersin ki aslında görmek istediğin şeyler vardır orada
O kadar çaresiz o kadar muhtaçsındır ki inanırsın ışığın tüm aydınlattıklarına
Bi umut der kapılıp gidersin.
İşte burada başlar hikaye
Zaman ilerledikçe ışığa doğru gittikçe bulursun kendini
Bazı şeyler anlam kazanmaya başlar
Her şeyi başlatan o ışığın o umudun bi önemi olur mesela
En hassas noktan en güzel zaafın olur
Canın pahasına korursun o ışığı , içindeki ölmüş duyguları uyandıran o umudu
Ve sen korudukça kanatlarınla onu çevreledikçe uzaklaşmaya başlar senden
Yeni başlayan bu hikaye yavaş yavaş sona doğru gider
Bu sona gelişin farkındasındır ama kabullenemezsin , yediremezsin kendine
Sımsıkı sarılırsın seni uçurumun kıyısından çekip uzaklaştıran o ışığa
Gitmesin , bitmesin diye olağan gücünle savaşırsın
Ama o ışık çoktan gitmiş hatta sönmüştür
Sarıldığını sandığın şeyse geriye kalan yansımalardır..