Umut Şiiri - Bolat Ünsal

Sırtımda falezler bir akşamüstü
Gömerken dağlara yine bir günü
Kapandı gözlerim dalmışım rüya’ya
Çözmek isterken umut denen düğümü

Yaklaştı yanıma iki sevimli çocuk
“Nedir amca”? Dediler.” Umut denen yolculuk”
Tuttum ellerini başladım anlatmaya
Sizi bekleyen gelecek yavrum,
İstikbal denilen ebruli tomurcuk.

Solmasın diye üstüne titrediğimiz
Yüreğimizde ki nazlı gelinciktir umut.
Tohumun toprağa tutunması
Dalların çiçeği bekleyişidir umut.

Makilerin falezlerde çırpınışı
Dalgaların kayalara çarpılışıdır.
Kaptanın dudaklarında dua
Tayfanın karaya ayak basma hayalidir umut.
Balıkçının ağ’ı çekmesi
Yosunların taşa tutunabilmesidir.

Çölde yaralı ceylanların suyu araması
Serçenin şahin sürüsünde yolculuğu
Tutunacak bir dal bulma arzusudur umut.
Karıncanın baharı bekleyişi
Baykuşun gece hasretidir.

Askerin mektup hasretidir umut.
Gurbetteki sevgiliyi özlemek
Bir elin kapıyı çalma düşüdür
Telefonun zil sesini dinlemek
Ahizeyi gözlemektir umut.
Geleceğe dair kurulan düşler
Şafakta güneşi beklemektir umut.

Mahkûmun kelepçelerindeki özgürlük.
Sürgünün yüreğindeki sıladır umut.
Yasaklı türküdür sazı bekleyen
Sessiz bir sesleniş
Dağlara okyanuslara sürükleniştir umut.

Bolat Ünsal / Güneşe Kar Düştü 2008