Umut Şiiri - Yüksel Darğın

Adem yalvarırken Allah'a, Rabbim;
Varlığın var iken varlığım ile ne edeyim
Günahım ile senden başka kime gideyim
Ben insanlığın her türlü haline gebeyim

Bildiği derdi vardı, derdine derman vereni
Umutsuzluğa bırakmayacaktı O bu bedeni
Sahte darlıkdan, feraha mutlaka erecegini
Umdu, buldu ve bildi onu yoktan varedeni

Herkes red etse de doğrunun doğruluğunu
Nice Nuhlar haykırır, gerçeğin bir olduğunu
Deniz olmayan yerlerin deniz ile dolduğunu
Umit ve korkuyla haykırır Rabbinin buyruğunu

Musa'lar çıkar anne ve babasız bir durumda
Firavunların sarayında, onun hemen yanında
Allah bir diye haykıracak firavunun sarayında
Yarılacaktır denizler, zalimler boğulur ardında

Bitmez zalimlere gerek, her zaman ibrahimler
Ateşe atılsa da mutlaka dile gelecek gerçekler
İnanç ve umut ile ateşten olan nice çileler
Gül bahçesine dönecek ateşten viraneler

Ummazsan bulamazsın gelecek rahmeti
Ne değeri olur emeksiz gelen nice serveti
Umut olmazsa kaldırmaz beden bu sikleti
İmansız kalırsa insan neylesin gelen devleti

Yüksel darğın