Herkes Napolyon olmuş
Para bürümüş fal taşı merhametsiz gözleri
Gene kırdı taş yürekli biri
Paramparçayım bu gün
Topladım parçalarımı yığdım yatağın üstüne
Kan ter içinde
Tükettim bu gece göz yaşlarımı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta