Umut Şiiri - Mert Ulutaş

Sabır'sız umut mu olur
İlkin zordur kök salmak toprağa
Zordur suyunu kendin temin etmen
Zordur hırçın rüzgarda boyun bükmen
*
Yaşamaktır Umut
Tutundun mu toprağa
Savurdun mu yapraklarını âfaka
Koydu mu çocuk beyaz sayfalar arasına
Gelecekte de varsın unutma
*
Büyümektir Umut
Alıştın zorluklara karşı
Artık boyun bükmüyorsun rüzgara
Ama kış çıktı karşına
Kurudun, döküldü inciler'in
Korktun alışık değildin
*
Yeşermektir Umut
Düşündün bekledin
Müjdeni aldın gebeydi dalların
Senin havan çalıyordu
Direndi tomurcukların
*
Göze almaktır Umut
O da ne üzerine geliyor kıskananlar
Saldırıyorlar baltayla sağdan soldan
Yine de senin vereceğin tek şey vardı
Beyaz pembe çiçeklerin
*
Fırsattır Umut
Birkaç dalın gitmişti belki
Ama daha gür oldun sonraki bahara
Budanıp kendine geldin
Bu havalarda sana yaradı
*
Olgunluktur umut;
Dalların kucak açmış semaya
Güneş besliyor çiçeklerini altın ışıklarıyla
Biraz daha gayret ve sabırla,
Vereceksin en güzel meyvelerini..
*
Umut var olmaktır
Bir çukura düşüp orada tutunup
Suyu yüreğinde bulup
Üzerinden Kara toprağı atıp
Semayı süslemektir.
Umut Yusuf'tur...
Mart-2016