Umut Şiiri - Hanbeli Erçin

Umut
Ağlamayı, becerebilsem keşke.
Yeniden doğabilsem keşke,
Saçlarımın yeniden çıkışına şahit olabilsem,
Günün erken saatlerine sığdırsam tekrardan düzenimi.
Dizimden yara alsam düşüşlerime.
Kurabildiğim ilk kelimemdeki heyecana şahit olsam
Kucağına atlaya bilsem annemin.
Soba etrafında raks etsem merakla.
Dokunarak öğrensem keşke tekrardan.
Sağ duyum sen olsan,
Saçlarımı sen tarasan,
Gözlerim her seferinde sana ilişse.
Annem kadar ağlardım sana
Susturulsam çok soru sormalarimdan.
Umut olur musun