Umut Şiiri - Ömer Gümeli

Beni unut adam dedi kadın
Ve gitti
Taş basarsın diye bi’ avuç çakıl taşı sıkıştırıp adamın eline
Yüreğine
Gitti
Adam ayakta buz keserek, put kalarak
Baktı arkasından uzaklaşan geçmişinin
Milyonlarca diğerleri gibi
Anlamaya çalıştı önce
Yumruğu gevşedi çok sonra
Çakılları saça saça
Dilde acı ıslık
Gönülde bir daha hiç onmayacak yara
Ufak adımlarla
Yürümeye çalıştı usulca
Çöktü kaldı kocaman gövdesi
Dizleri dermansız
Evine gitse evi öksüz
Dosta kapaklansa çoğulda hissi yalnız
Yaşamaya çalışsa her şeye inat sonu gene anlamsız
Artıktı hepi sonu
Böyle mi olmalıydı hikayesinin sonu
Sonra dudağında aniden yarımca tebessüm
Beni unuttan çıkardı yalancı bir umut
Ve gitti…