Onur Dagı Şiiri - İsmet Kanat

Az ilerideydi umut,umut bahçeleri,
Yıkılmış bir duvar yıkmış onuru,
Yıkılmaz bir dag gibi sarmış çehreleri,
Kuşatılmış ordusuyla şehrin girdabı onuru...

Bilinen bilinmiyenli sır tutmuş agzım,
Karnım yırtılırcasına kum dolmuş şehrin,
Arasına çalar saat kurulmuş kum makinası,
Kin makinasi birde aç gözlü su matırası...

Biraz balık tuttum dünyayı okşadım sevdim,
Dizginler aladagının yüce doruklarında,
İnsan aradım görmedim ama sevdim,
Bir düşünceyi birde saygıyı sevdim çok sevdim.

Ruhu görünür yaptım bedenimde hiç,
Duygular semahında güldüm oynadım,
Neyin var dersen koskoca bir hiç,
Kendi ruhum ile güldüm oynadım.

Deger senin içindedir vicdan ise sulh,
Özlem sen isen hasret gözyaşları sakla,
Bir çiçege ver sır tutsun büyüsün sulh,
Gözyaşlarıyla büyümesin fikirler akla.

Görkem dağlarının başı dumanlı karlı,
Hepsi susmuş Yaradanına sucut ediyor,
Tüm kahinat namuslu arlı,
Şerefiyle dönüp fikr ediyor.

Dünyam aladagının şerefi akı,
Bazen düzülür kelimeler otutturur lafı,
Taş yerinde agırdır nedeceksin dagı taşı,
Şeref yoksunlarından arındım kokladım dagı taşı.