Umut Şiiri - Erdem Gümüş 2

Şerha şerha dilse, cânân bağrımı,
Yâr beni Mecnun’dan, beter gezdirse,
Duymazdan gelse de, sevda çağrımı,
Beni sevdiğini, yeter sezdirse,

Aşkı Kerbela’ysa, susuz yanarım,
Yâre ab-ı hayat, suyu sunarım.
Cânânım içtikçe, ben de kanarım,
Yeter ki gönlünden, sevgi sızdırsa.

Kırıktı sevdanın, kanadı kolu,
Çırpındım çırpındım, yâr yordu solu.
Hiç aşk yaşamadım, ben dolu dolu,
Cânân mutluluktan, beni bezdirse.

Yâr aşkın sırrına, ermiyor aklım,
Gizli sevdim onu, gizimde saklım,
Aşikar edemem, adı yasaklım.
Âlem-i Cihan’a, beni ezdirse.

Bin cefalar etse, naza sayarım,
Canıma kastını, kaza sayarım,
Cehennemde yaksa, az’a sayarım,
Hatta günahını, bana yazdırsa.

Kul Figani aşkı, ezelden beri,
Dönemez kavlinden, andından geri,
Kalbinde hazırsa, kabrimin yeri,
Cânânım yerimi, bana kazdırsa.