Umut Şiiri - Özge Özgen

Dısardayım,
Birazdan içeriye döneceğim.
İlk kez, kardelen beyazlığında kadın olmak da var bu hayatta.
Sonra dışa doğru koşmak
Hiç durmadan.
Kaç kış kaldı gün ortasından mayhoş uyanan bir bahara?
Cemre düşmüş hava'ya diyorlar.
İyi olan insan, ben hiç görmedim!
Su mu olsaydım,
Ağaç mı?
Yalın ayak koşan bir çocuğun üşüyen ellerinden bahsediyorum işte!
Uyan,
Beni de uyandır bu uykudan.
Yada bir yaprak yeşilliğinde denizde durmak istiyorum.
Uzak!
Çok uzak biliyorum,
Ama..
Sonra martı olmakta var bu soğukta.
Umut'ta ..

Özge Özgen