Umudun doğduğu yerde,
sen vardın aklımda,
bir tek sen,
sen vardın
eskimiş yüz üstü hayallerimde
ve sen olacaksın
umutsuz güneşi bekleyen
yarınlarımda...
Sen hayatımı anlamsız hale getiren
kar taneleri gibiydin,
görünüşü güzel fakat
yaşaması zor..
Ne zaman gitmek istesem
bu şehirden
Sen diye uyanıyorum
Sen diye başlıyorum
GİDEMİYORUM....
Kayıt Tarihi : 10.12.2018 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!