Umut Şiiri - Alpay Ekmekci

yalnızlığı nasıl dikdiysem hayatıma
söküp atamıyorum
kader mi desem kendi tercihim mi desem?
iki arada bir çıkmazda kaldım...
hani bir yerinden sökük görsem
ellerimle kalbimle söküp atacağım yalnızlığımı...
ruhum sanki zindanda
bedenim çarmıha gerili sanki
dualarım arşa yükseliyor
isyanım yok allaha
şükürler dilimde kalbimde
ama artık kurtulmalıyım yalnızlığımdan...
bir umut bir ışık bir el tutmalı beni...