Bazen kendi kendime soruyorum
Acaba o da beni düşünmüş müdür hiç
Düşünüyor mudur yada
Sonra yine gülüyorum kendi kendime
Yapma Allah aşkına Semih
O artık seni sevmiyor sevmeyecek diyorum
Ve her seferinde uçan kuştan medet umuyorum ben
Allah ın sevgili meleğinden
Azrail in pençesi altında canım
Yinede sesim çıkmıyor Allah aşkına
Yağmurun kokusu tütüyor burnumda
Bense toprağı özlüyorum
Islak nemli
Toprağa sarılıyorum yokluğunda
İşte yine karardı dünyam
Bu günüde öyle böyle soldurduk bak
Ay doğmadı yıldızlar parlamadı gecenin karanlığında
Sol yanıma düştü karanlık
Olsun olsun be
Güneş hüzünle batsa da
Umutla doğarmış
Bende umutla beklerim ya seni
Seni seviyorum
Kendine iyi bak sevgilim
YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 11\12\2011
Kayıt Tarihi : 7.6.2018 19:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih Baybora Baybure](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/07/umut-1444.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!