birden yok olur umutlar,
geceye çöker hüzün,
yani başında duran boş çerçeveye bakar üzülürsun.
kör karanlık olur her yan.
Bir ısık ister yüzünü dönmek için aydınlığa Karanlık sabahı bekler...
peki sussam
hiç konuşmasam karanlık aydinlanirmi. Hüzne güneş doğarmi.
Sessizlikmi çare,
yoksa haykırısmi. SİBEL EVŞEN
Kayıt Tarihi : 12.4.2018 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!