Umut Şiiri - Jan Çetinkaya

Yaşamdır işte, rüzgara rağmen çiçek açıyor
Geceye inat güneş doğuyor..
Umutsuz kalkan gemileri başka bir liman bekliyor
Martılar yönünü şaşırıyor bir parça ekmek için
Yaşamdır işte, gidiyorum diyor insan, gidiyor
ama göç etmiyor..

Heybe dolusu sevgi, hüzün, umut sırtında yük.
Gözlerini nereye çevirse, elini nereye atsa eski bir anıya sarılıyor umarsızca
Yaşamdır işte, son nefesine kadar tutunuyor insan..
Ama yitiyor , ama yinede yaşam işte.. sarılıyoruz görkemli bir çınar gibi toprağa..