Bir zamanlar şehirler kuruldu içimde,
Beton ormanları arasında yürüdüm,
Sokaklar adım adım geçti,
Gökdelenler yıldızlara karşı dikildi.
İnsanlar akıp gitti,
Kimi umutla, kimi yorgun,
Her birinin bir hikayesi vardı,
Kalpleri şehrin duvarlarına yazıldı.
Geceleri ışıklar sönmezdi,
Gökyüzü karanlık, yıldızlar solgun,
Gözlerimin önünde bir dünya,
Gözlerim aradı yitik bir anlam.
Bir zamanlar şehirler kuruldu içimde,
Beton ormanları arasında yürüdüm,
Kendi yolumu çizdim,
Yaşadım, sevdim, unuttum.
Sonsuzluğa uzanan yollar,
Karanlıkta ışıksız bir dünya,
Her şehirde bir yitik şair,
Her şiirde bir yitik şehir.
Umuda sarıldım, yüreğimde ateş,
Karanlıkta ışıksız bir dünya,
Bir zamanlar şehirler kuruldu içimde,
Ben yürüdüm, ben yaşadım, ben şiir oldum.
Kayıt Tarihi : 26.6.2024 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!