Kabuğunu kır artık yalnızlığımın,
Umudu ol gönlümün karanlığımın,
Doğsun artık güneş ardından bulutların
Gökkuşağı ol canım dağlarımın!
Bir ırmak düşün gülüm vadiye hapsolmuş,
Çiçeğim tomurcuklar içinde kaybolmuş.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta