Umut Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Gel bugün bir yana bırakalım Kerem ‘le Aslı ‘yı,
ateşle, dumanla, külle uğraşmayalım,
serpelim sevimsiz ayrılıkları dağa, bayıra,
kucaklaşalım.
Sevdiler, sevildiler dedirtelim
eloğullarına, elkızlarına.
Dört yönüne dört gökkuşağı dikelim gökyüzünün,
yağsın diye başımıza renklerin yağmuru,
senin bakışların ve benim gözlerimin nuru
parıldasın güneş yerine
ve dünyaya mutluluk versin,
geçirip gidelim mi bir günü barışlar içinde,
ne dersin?

Yar olsan yakın olur uzaklar bana,
kalmaz elimi attığım dallar elimde,
rahmetler yağar başımdan aşağı,
olmazlar olurlanır.
Sen bana bir yar olsan var ya,
zerrelerim gururlanır.

Gel gör ki; ben nasıl da bir aldatıyorum kendimi,
nasıl bir boşa umutlar bağlıyorum
elimi attığım dallar nasıl kırılıp kalırken elimde,
nasıl bir karlar yağarken güvendiğim dağlara.
Umuttan başka nedir ki yoksulun ekmeği?
Elden ne gelir?
Yüreğimin sevdanla birlikte kesilmiş
göbeği.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 11-12/100)