Umut Şiiri - İrem Aslan

Umut tam iki yıldır yoğun bakımda,
Ara sıra gözlerini aralayıp bakıyor
Gördüğü koca boşluk,koca bir hiç
Neye neden tutunayım diyor
Tekrar komaya..

Bir çocuk haykırışları ki ,
her saat başı düşünde,
Ne olur diyor,
Ne olur kapama gözlerini,
Ben koşmak istiyorum
Sarılmak istiyorum sevdiklerime
Tam uyandığı sıra aynı boşluk

Elini uzatsa tutamaz,
Tutunsa ayağa kalkamaz
Böyle garip bir hal,
Sonunu bilse belki araladığında
Hiç kapamayacak gözlerini
Ve ben umut diyorum duymuyor
Hissetmiyor,tepki yok
Ve iste ozaman diyorumki
Kabul et artık
Umut yok..