Ağaran her tel saçım
Zifiri bir yalnızlığın temsilcisi.
Yalandan güldüğüm onca fotoğrafı konuşmalıyız Allah’ım.
Hangi günahsa bedeli
Ve kim ise bizi uğurlayan sancının sahibi
Biz onu severek elmayı yemiş bulunduk cennette.
Ağaran her tel saçım
Annelerden saklanan gözyaşının yansıması
Kazağımın koluna sildiklerimi ve
Yalnızlığımı sakallarımla örtmüşken
Bacasından duman tüten her evi
Çocukluğuma benzetirim bir nevi.
Beynimin içinde çağın ontolojik bilgileri,
Mesela; ‘’ölümden önce hayat yoktur’’ gibi.
Ağaran her tel saçım
İki dudağımın arasına sakladığım küfürleri
Tebessümle geçiştirme biçimi.
Adın; belki bir masalın başlangıcı,
Belki mutlu sonu.
Ve ben yüzündeki tek tanrılı dinlere inanmışken
Gözlerini putlaştırdım en cahiliye yanlarımla,
Affet..
Ağaran her tel saçım
Sessiz bir cinnetin çığlığı.
Kerbela hala susuz.
Kalbimin içinde ise
Uçmayı bilmeyen yetim bir kuş.
Ah! Belası verilecek ne çok şey var Allah’ım.
Suratlar tenha.
Sıratlar ince.
Ezbere dualarınıza amin demem,
Samimi değil.
Üstelik devlete surat asarım, sen önünde eğil.
Ağaran her tel saçım şahit,
Benden kuyularınıza Yusuf olmaz.
Kayıt Tarihi : 7.8.2017 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Teker](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/07/umut-1377.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!