Umut en büyük işkencedir diyorsun
Yaşamak bir umut değil miydi oysa?
Yaşam bize tanıt kendini sil baştan
Umut etmemeyi umut etmek istiyorsun
Ama unutuyorsun ki fakir umutla yaşıyor
Sabaha çıkmak bir umut oluyor
Farkında değilsin ruhundan yitirdiğinin
Hafta içi hafta sonunu umut edersin
İşteyken tatili
Yalnızken bir aile olmayı
Evini almak için parayı
Evini alınca arabayı
Çocuğun yoksa çocuk yapmayı
Çocuğun varsa yanına bir kardeşi
Bugün yaşarken yarını umut eder insan
İnsan her şeyden vazgeçer de
Umut etmekten vazgeçmez
O yüzden vazgeçmelisin artık
Umut etmemeyi umut etmekten.
Kayıt Tarihi : 19.2.2020 20:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Efe Can Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/19/umut-1268.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!