Umut Şiiri - Volkan Yağışan

Sen gittin bilinmez bir ikileme

Işığını kaybetmiş her sokak başında

Yıkık dökük talan edilmiş şehirlerde

çürümeye yüz tutuyorum

Evleri yıkılmış

Vatanları işgal edilmiş yavrular gibiyim

Tutuyorum karanlığın ellerinden

Eşlik ediyorum her kara gecede

Ağaçların rüzgarla dansına

Döneceğin yolların başında dikiliyorum

Bekliyorum karların erimesini

Duruşunu bozmuyor kaldırımlar

Sızıp kalıyor umutlar

Kaplıyor adımları telaş

ince bir tını, heryer bembeyaz

Ufukta çizgi, sen gibi

Lale kokusu, ateş mavisi

Beyaz çatılı siyah konak

Gül bahçesi, heybetli

Zehirli sarmaşık, damar gibi

Gittiğin yolun sonunda

İki kişi, dönük birbirine yüzleri

Ağlamaklı iki kişi

Yol bittiğinden beri