Umut Şiiri - Serkan Meriç

Arşınlarken bir başıma sokakları, kafamda hep aynı soru,
“Olur mu acaba, anlar mı ona karşı olan hislerimi? ”
Yoksa; çoğu zaman olduğu gibi çevirip başını umursamadan,
Uzaklaşıp kaybolur mu gözden?
Yine de sönmüyor içimdeki umut ışığı,
Düşünmek bile istemiyorum şairin dediği o cümleyi,
“Sen ciğercinin kedisi, ben sokak kedisi! ”
Çünkü; sokak kedisi olsam da biliyorum,
Kendime yetmeyi ve başım dik gezmeyi.
Ve çekilerek kendi dünyama umutla bekliyorum;
Ayrı dünyalarda da yaşasak, ciğercinin kedisi de olsa,
Onun bir sokak kedisini sevebileceğini...