Umutlarım dağ gibi çığ gibi büyümüş sığmaz içime.
Söylemek istediklerimi söyleyemedim sevdigime
Baharmı gelmiş yoksa ama aylardan ocak
Tükenmişlik sendromum geçti canlandı bütün uzuvlarım
Damarlarımda dolaşan sanki sendin anlayamadım
Seninle cudiye bile çıkarım yarpalamadan
Sadece okşarım saçlarını susarak hiç konuşmadan
Kır çiçeklerinin kokusu sarmış tum bedenini
İstesemde koklayamam başka gülleri çiçekleri
Yanımdasın ya gönül kırmış zincirlerini
Adın bende saklı yüregimde atandır kalp atışlarım
Cigerlerime çektigim sensin benim bu oksijenim
Ömür boyu yatarım mapusta gardiyanımsan benim
Umudum sensiz yarınım sensiz ise eger
Neyleyim Umudu Neyleyim yarını Dünyam kararır benim.
Kayıt Tarihi : 4.3.2014 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!