Telefonda bir ses:
Titriyor ta yürekten…
Sevinç mi desem,
Mutluluk mu?
Oda değil, öbürü de…
Kederin sesi bu!
Hüzün dolu…
Ve derinden geliyor,
Ta yürekten…
“Kimsem yok abi” diyordu geçen gün,
Elimden tutan,
Kardeşlerim: hasım oldu,
Toprağım düşman,
Yakınlar, yok oldu geçen gün,
Yüreğim pişman…
Ana oğul kalakaldık.
Var elimizde imkân…
Ama:
Bilir misin ki?
Umutmuş en büyük imkân!
Uzun geceler sonu,
Çiçekler gibi açan:
Kelebeğe, arıya,
En değerliyi sunan;
Bir damlacık sevgiymiş:
Mutluluğu yaratan…
Artık: Ben biliyorum:
Lazım olan ne?
İyilik diliyorum…
İyilik isteyene…Sevgiyi besleyene…
18 ŞUBAT 2012
Kayıt Tarihi : 9.11.2013 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!