Umut Şiiri - Yorumlar

İbrahim Başar
118

ŞİİR


19

TAKİPÇİ

umut, anne karnındaki bebeğinin kendisini tekmelemesini beklemektir
"erkek mi olacak, kız mı olacak"tan ziyade 'adam' olduğunu görmek
annesine benzemesini, belki de babasına, dedesine, yada nenesine
bu yüce sevdayı pekiştirmektir umut; yalnız olunmadığını hissetmek
belki de içgüdüselliğin çok ötesinde bir şeyler beklemek
ağlamaması, hep gülmesi gibi...

Tamamını Oku
  • İlhan Gayiran
    İlhan Gayiran 08.06.2013 - 21:16

    umut, bazen karanlıkta parlayan bir çift göz bulabilmektir
    cananın dizinde uyuklamak; saçları okşayan yumuşacık bir eldir

    umuttur hayatı yaşanası kılan ve biz gerçekten umuttan ibaret olan kullarız. Selam ve saygılar şair. Kaleminiz daim olsun...

    Cevap Yaz
  • Tahsin Emek
    Tahsin Emek 08.06.2013 - 21:09

    MÜKEMMEL DERS VERİCİ SÜRÜKLEYİCİ CANDOST KUTLUYORUM ON ANT

    Cevap Yaz
  • Şerafettin Muş
    Şerafettin Muş 08.06.2013 - 19:04

    umutla yaşam hayat ne güzel bir olgu bedeni besleyen nefesin aşkıyla saygın kalemini kutluyorum usta sevgilerimle

    Cevap Yaz
  • Gül Keleş
    Gül Keleş 08.06.2013 - 18:53


    Umut

    umut, anne karnındaki bebeğinin kendisini tekmelemesini beklemektir
    'erkek mi olacak, kız mı olacak'tan ziyade 'adam' olmasını
    beklemektir
    annesine benzemesini, belki de babasına, dedesine, yada nenesine
    bu yüce sevdayı pekiştirmektir umut; yalnız olunmadığını hissetmek
    belki de içgüdüselliğin çok ötesinde bir şeyler beklemek
    ağlamaması, hep gülmesi gibi...

    umut, var etmektir; olmayanı yaratmak, can vermek gibi
    imparator penguenin, donarak ölmüş yavrusunu
    gagasıyla kesesine iterek, yeniden can bulmasını beklemesi
    kendisine yaşam alanı sağlayan buzullardan dahi vazgeçmek istemesi
    yavrusunun öldüğünü kabullendikten sonra...
    yine de sürüsüyle yolculuğa devam etmesidir

    umut, bir çocuğun, zeytin çekirdeğini evin bahçesine ekmesidir
    en güzel, bol güneş gören yeri seçmesi, toprağı dikkatlice el ile açması
    sonra, her sabah uyandığında, pencereden, büyüyor mu diye bakması
    çekirdeğin çevresindeki otları temizlemesi, sulaması, onu gözlerden sakınması
    ağaç büyüdüğünde de, sabah kahvaltısında ailece afiyetle meyvesini yemesi
    ara sıra da ince dallarından kopararak
    ak güvercinlerle dünyanın her köşesine dağıtması gibi

    umut, bazen karanlıkta parlayan bir çift göz bulabilmektir
    cananın dizinde uyuklamak; saçları okşayan yumuşacık bir eldir
    yakıcı güneşten korunarak, her zaman aydınlıkta kalmak; sevgiyle, aşkla
    hatta aşk ateşiyle yanmaktır umut
    sonra yeniden kavuşmak; affetmek, affedilmektir

    umut, bazen de kavuşamamaktır, çekirdeğine çekilmiş yalnızlık gibi
    loş ışıkta sessizce ağlamak, hayıflanmak, kırılmak
    akşamları, kapı altından odayı hafifçe aydınlatacak bir ışık beklemek
    yada dünyanın bir ucundan hal hatır soran bir mektup, bir selam

    umut, yaşam, yaşam da umuttur
    ölüm gibidir...
    musallat taşında, korkusuzca bir meçhule gitmek gibi
    gittikten sonra dahi var olmak gibi
    'yaşadım' diyebilmek gibidir umut...



    Manavgat 08.06.2013

    İbrahim Başar

    TAM PUANLA KYTLARIM SÖYLENECEK NE VARSA ÜSTADIM EN GÜZEL ŞEKİLDE MISALARA DÖKÜLMUİ SEVGİLERİMLE

    Cevap Yaz
  • Cevat Çeştepe
    Cevat Çeştepe 08.06.2013 - 16:32

    Hatta adam olmasından da önce 'insan' olmasını beklemek, doğacak her çocuğun insanlığını unutanların yerini alarak kabuğunu değiştiren dünyanın havasını, suyunu da değiştirmesini beklemek...Umut her şeye rağmen her zaman taze bir çiçek.
    Kaleminize sağlık sayın İbrahim Başar.
    Anlamlı çalışmanızı kutlarım..

    Cevap Yaz
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay 08.06.2013 - 14:54

    Ne çok şey yazılır 'umut' üstüne... Ve de ne çok kullanırız sığınmak için 'bir sözcüğün' gölgesine...
    'Um'dan' gelir umut... Kök ordadır... 'Ummaktır', beklentidir, bitmemesi gereken 'moral hazinemizdir...'
    Giderek anlamı genişler, doğumdan ölüme doğru gidişte... Bebeğin en sevdiğini 'ummasıdır', ağzıyla duyduğu ilk hazdır umut... Bu nedenle ilk önce hemen her şeyi ağzına götürür bebek... Tanır eşyayı, var mıdır 'o tad?' diye...
    Sonra dokunur... Aradığı bir sıcaklıktır, şefkate atılan eldir umut...
    Oyuncaktır, çıngıraktır seslere dokunduğunda... Uçurtmadır umut, gökyüzüne tırmanma heyecanı duyduğunda.. Sonsuzluğu keşiftir...
    Okulda bir çift gözdür sevgiyle bakan, ilgi göreceği bir öğretmenle yarenlik etmek, O'na beğendirmektir kendisini umut... Bazen bir 'aferin', bazen de saçlarında gezinen okşamadır...
    Büyüdükçe büyür kendisiyle... Sevgili olur, yolu beklenir, bir merhabaya dünyalar verilir bir umutlu tebessüm için...
    Yuva olur, ev olur sımsıcak... Bacasında dumandır umut... Çocuktur, yarındır, mücadelede başarının da adıdır...
    Yıllar geçer gider... Ama o hiç bitmemesi, hep olması gerekendir... Belki de 'HUZURLA VERİLECEK SON NEFESTİR UMUT...'
    Ne diyeyim... Daha ne demeliyim İbrahim.. Konu derin, konu umut... Yaşamın hava kadar, su kadar, bir lokma ekmek kadar değerli olanıysa.....
    Kutluyorum.. Tebrik ediyorum.. Oldukça etkili bir anlatımdı... Başarılarının devamını diliyorum değerli kardeşim...

    Cevap Yaz
  • Semra Kındır
    Semra Kındır 08.06.2013 - 14:21

    Asıl gerçek olan doğum ve ölümün arasındaki alınan her nefestir umut ...her şey uğruna alınan nefes olan ... aldırma sen başlangıcın ve sonun ağlamaklı olduğuna ...sırf sen o arada gül diye ...

    Mükemmeldi diyorum başka da bir şey demiyorum ...yüreğinize sonsuz sağlık efendim ...saygılar size ...

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta