her ana-baba
nice umutlarla doğurur çocuğunu
ve büyütür niceleriyle
umut gül gibidir
açar insanın içinde
hem de yüzlerce
koklamak istersin
tek tek,nefes nefes
fakat kurur koklayamadan hepsini
kızarsın
tutar kopartırsın dalından
dikenleri bataraktan
canın yanar
ellerin kan içinde kalır
ve sonra açar yenileri
diğerleri gibi canlı ve taze
kısacası
umutlarla yaşar insan
şu dopdolu dünyada
umutlarla çevrili bir boşluk içerisinde
Kayıt Tarihi : 1.10.2012 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!