şiirimin her dizesi sevda üstüne
hani üşürsün bazen
dişlerin birbirine düşman
kolların kırk yıllık dost gibi sarılıyor
işte öyle bir gündü
bir belediye otobüsünün arka koltuğunda
aşık oldum
denizden güzel gözlerine
gökyüzünde ışıldamaya hazır
kaç yıldız tanesi varsa
ki o yıldızların her biri bir güzelliği anlatır
bilmem kaç tanesi senin masalını okumakta
hayaller kurmaya başladım sonra
başrolde sen ve ben
romeo ve julit'e aşkı öğretiyorduk
gözlerin güneşi kıskandırıyordu
seviyorduk...
romantik bir filmin mutlu sonunda
avuçlarımız birlikte terliyordu
gözlerimi gözlerinde unutuyordum
mutlu sonlara ağlıyorduk
seni her gördüğümde
yanaklarımı kızartan
yüzümde tatlı bir gülümsemeye
sebep olan şey her neyse
adı hep dilimin ucunda kaldı
söyleyemedim...
bu şehir seninle güzel
kelimeler seni anlattıklarında
bu kadar duygulu
ve şiirleri güzel kılan
bir gün onları
kulaklarına fısıldayacak olma umudu...
Kayıt Tarihi : 19.9.2012 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mansur Aysel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/19/umut-1040.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!