1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Gökyüzü kararanda,
Rüzgar alabildiğine soğuk esende,
Sonbaharda sararmış son yapraklar,
Dalından rüzgar önüne düşende,
Kozada kalan son tohumda,
hep göz göze geldiği,
aşık olduğu toprağa düşmek üzereyken,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var